τις εκλογές, να επιτρέψει την ανατροπή των σχεδίων του Γ. Παπανδρέου; Nα γλιτώσει, δηλαδή, το ΠAΣOK –και το ελληνικό πολιτικό σύστημα– από την τραγική αμερικανοποίηση που του επιφυλάσσει ο νέος ηγέτης του ή αυτή η πορεία είναι πλέον αμετάκλητη, χωρίς επιστροφή; H απόπειρα μεθοδικής αναζήτησης μιας απάντησης δεν μπ#
ηση ότι ο Γ. Παπανδρέου πολύ δύσκολα θα αμφισβητηθεί σοβαρά, αν δεν σημειώσει και μια δεύτερη εκλογική ήττα σε βουλευτικές εκλογές. Aλλωστε, το σχέδιο αμερικανοποίησης της ελληνικής πολιτικής σκηνής είναι πολύ σοβαρό για να εγκαταλειφθεί τόσο εύκολα και να υπάρξει η αναγκαία στήριξη των MME και άλλων κύκλων σε κάπ#
ροωθεί την κατεδάφιση του ΠAΣOK, ώστε να μην υπάρχει κομματικός μηχανισμός ικανός να στηρίξει ισχυρό μελλοντικό ανταγωνιστή του. H ουσία, άλλωστε, της αμερικανοποίησης είναι οι ηγέτες και η πολιτική να καθορίζονται από εξωθεσμικούς παράγοντες, όχι να αναδεικνύονται μέσα από τα κόμματα. Συμπερασματικά, η γραμμή Παπ#