Ang Biyenan Ni Mrs. Garcia

"Natatakot ako sa mama mo, hon," nasa likod si Jaymee ng kanyang fiance na si David. Kasalukuyan nilang tinatahak ang madilim na patio ng villa ng mga Garcia sa San Juan, Batangas kung saan nakatira ang ina ng lalaki. "Dito ka ba talaga lumaki at nagkaroon ng childhood memories? Parang settings sa isang horror movie."




                          


                          
Napahinto ng paglalakad si David. Unti-unti itong lumingon kay Jaymee at nagsabi, "Sigurado ka ba na ako si David? Baka isa akong maligno. Boooooooooo!"


                          


                          


Imbes na matakot ay hinampas ng palad ni Jaymee ang balikat ni David. "Hindi ka po nakakatuwa."
                          


                          


                          
"Relax ka lang, 'ney! Kasama mo kaya ang pinakamacho sa buong branch ng Fitness First Makati tapos natatakot ka. Besides," bahagyang nagseryoso si David, " mom will be the happiest to meet you."
                          


                          


                          
Napabuntong-hininga naman ang babae. Hindi nga naman siya ipapahamak ng lalaking naging nobyo niya sa loob ng limang buwan at ngayon nga ay ikakasal na sila sa susunod na kabilugan ng buwan.
                          


                          


                          
Everything is going to be alright.
                          


                          


                          
*****
                          


                          
Isang malaking villa ang bahay ng mga Garcia dito sa San Juan, Batangas. Mayroon itong malawak na taniman ng niyog na halos hindi mo na matanaw sa taas at tumatakip naman sa mga ulap ang mga dahon nito. Sa paligid ay maaamoy mo ang tuyong mga dahon at tila isang siga ng mga kahoy sa di kalayuan. May mga mangilan-ngilang matatanda na manginginyog ang nakita nila habang nasa sa saksakyan. Ngunit dito sa loob ng villa, wala pa siyang nakikitang tao o hayop.
                          


                          


                          
*****
                          


                          


                          
"David!" Malumanay at mahina ang tinig na narinig ng dalawa mula sa isang sulok ng sala. "Iho, ikaw na ba iyan?"
                          


                          


                          


"Hon, --" kalabit ni Jaymee. May babae sa may kanang veranda. Nakasakay sa wheelchair at may parang piring sa mga mata. "Ayun, ata ang mama mo."



                          


                          

Lumingon si David at nang mapagtanto na tama ang kasintahan, tumakbo ito at lumuhod sa harap ng ina. Ginagap nito ang mga kamay ng matandang babae at nagsimulang humikbi. "Mama!" Kay tagal nilang hindi nagkita. Isa o dalawang dekada na halos simula noong naaksidente ang kanyang mama at siya naman ay nag-aral sa Maynila at pagkatapos ay sa UAE. Sa kanyang pagbabalik ng bansa, itinago naman ng kanyang ama ang matandang babae sa hindi naipaliwanag na dahilan.
                          


                          


                          
"Tumahan ka na, Dabey. Nandito na ang mama at hindi na tayo magkakahiwalay pang muli." Bakas sa mukha ng ina ang kaligayahan na maramdaman ang mga haplos ng anak. "Tapos na ang ating paghihirap."

                          


                          


                          
Hindi naman makalapit si Jaymee. Hindi niya alam kung paano ang gagawin sa mga sandaling ito. Narito ang kanyang nobyo sa piling ng ina nito at tila ba naging sampung taong gulang ang matikas na lalaki. Naroon siya, literal na nasa kandungan ng kanyang ina, humikbi at tila nagsusumbong na may kalarong nang-agaw ng paborito nitong laruan. Maya-maya pa'y hindi na niya maulinigan ang sinasabi ng dalawa.